blog inspirowany podróżą do pięknych miejsc, niezwykłych zakątków i unikatowych wnętrz.
Dziś upał, żar leje się z nieba. Dlatego zachęcam do obejrzenia domu z gorącej Hiszpanii zaprojektowanego przestronnie w czystych, jasnych barwach. Prosta, spokojna kompozycja zimnych i ciepłych odcieni. Pastelowe szarości wraz z ciepłymi neutralnymi tonami tworzą relaksacyjne, spokojne otoczenie. Dom jest przewiewny, lekki i pełen fantazyjnych, kolorowych szczegółów, po prostu wakacyjny:)
Anna 
zdjęcia: http://www.micasarevista.com
W najnowszym wydaniu internetowym magazynu Côté Maison znajduje się 35 propozycji z najnowszego katalogu IKEA na 2013 rok. Wybrałam kilka aranżacji, które szczególnie mnie urzekły. W oczekiwaniu na nowy katalog, który dostępny będzie za kilka tygodni, zachęcam do zapoznania się z kilkoma zdjęciami.
Anna
Od dwóch dni nie było słońca. Chmury na niebie i deszcz nie zachęcają do spacerów. Pomyślałam, że wykorzystam ten czas na upieczenie ciasteczek owsianych z czekoladą. Zrobiłam więcej bo nie tylko ja lubię je jeść a ich przygotowanie to dosłownie chwila. Znakomicie smakują podane z filiżanką kawy albo szklanką mleka.
Do miski wkładam masło, drobny cukier trzcinowy, jajko, przesianą mąkę, płatki owsiane, proszek do pieczenia i sól. Miksuję składniki robotem kuchennym, aby uzyskać gładkie ciasto. Następnie dodaję czekoladę i mieszam całość delikatnie drewnianą łyżką. Uzyskaną w ten sposób masę przekładam na folię spożywczą i formuję wałek o średnicy 7 cm. Ciasto wkładam do zamrażarki co najmniej na 30 minut.
Włączam piekarnik i nastawiam temperaturę na 190 st C. Przygotowuję dużą blachę wykładając ją papierem do pieczenia. Wyjmuję schłodzone ciasto i kroję na centymetrowe plastry. Plastry układam na blasze zachowując między nimi odległość, ponieważ urosną podczas pieczenia. Wkładam do piekarnika na 8 – 10 minut. Piekę w kilku partiach.
Po wyjęciu z piekarnika wykładam ciasteczka na kratkę aby wystygły. Przechowywane w zamkniętym słoju długo zachowują świeżość i zawsze są doskonale chrupiące.
Smacznego! Joanna
Składniki:
125 g masła, 100 g drobnego cukru trzcinowego, 1 duże jajko, 100 g zwykłej mąki (przesianej przez sito), 25 g płatków owsianych, 1/4 łyżeczki proszku do pieczenia, 1/2 łyżeczki soli
100 g czekolady (gorzka, mleczna, biała – wybierz tą, którą najbardziej lubisz)
Czas pieczenia:
8 – 10 minut
Blacha do pieczenia, folia spożywcza
Ostatnie dni upłynęły po znakiem zmiennej pogody, z dominującym deszczem i chłodem. Dlatego, aby przywołać odrobinę słońca, postanowiłam napisać o kuchniach w ciepłych, słonecznych kolorach żółcieni.
Bowiem nasycone żółcienie tworzą ciepłe otoczenie. Żółty jest nazywany kolorem słońca, związany z nadzieją, dążeniem do radości i szczęścia. Symbolizuje, nowe życie, ale też i zazdrość.
Kuchnia jest jednym z moich ulubionych pomieszczeń, tu skupia się życie każdego domu. Nie na darmo mówi się zatem , że kuchnia jest sercem każdego szczęśliwego domu.
Duża czy mała, elegancka czy nieformalna, urządzona minimalistycznie czy z przepychem skupia życie rodzinne. Najlepsze kuchnie to te, gdzie funkcjonalność i estetyka są zrównoważone.
Dobrze zaprojektowana kuchnia ma bowiem w sobie magię, zmieniającą pomieszczenie w uczucia.
Anna
zdjęcia: via www.bhg.com
Styl prowansalski zawiera w sobie wszystko to, co jest mi bliskie: niewymuszoną elegancję, naturalność i bezpretensjonalność.
To styl z historią pozwalającą dopisywać jej dalszy ciąg. To lekkość połączona z wyrafinowaniem o zapachu lawendy.
Styl prowansalski przypomina w wielu miejscach styl rustykalny, bowiem zawiera w sobie domowe ciepło i sielski klimat. Jednak to, co odróżnia oba style, to mniejsze wykorzystanie drewna, a większe kamienia i ceramiki.
Jeśli już mamy wykorzystane drewno, to zazwyczaj w kuchennych kredensach, stołach z wygiętymi i rzeźbionymi nogami, krzesłach ze zdobieniami.Wszystkie drewniane elementy są naturalnych kolorach lub malowane w jasnych barwach. 
W stylu prowansalskim ważną rolę odgrywają ciepłe pastele, wszelkie odcienie żółci, ecru, delikatne pomarańcze, róże i fiolety, błękity, a także oliwkowa zieleń. Rozbielona szarość i zielenie dają charakteru i uszlachetniają wnętrza. Pastele rządzą też na tkaninach obiciowych oraz elementach dekoracyjnych z motywem lawendy, który występuje na przedmiotach codziennego użytku.
W stylu prowansalskim możemy też często znaleźć bardziej eleganckie dodatki, takie jak dekoracyjne żyrandole i świeczniki, porcelanowe naczynia (dzbanki, patery, talerze), parawany, duże, stojące lustra w rzeźbionych ramach, a także przedmioty wykonane z naturalnych surowców, jak wiklinowe kosze. Styl prowansalski to swobodna elegancja z kroplą patyny urozmaicona prowansalską prowincją kwitnącej lawendy.
Anna
zdjęcia:decordeprovence.blogspot.com, facebook.com/shabbychicMaria
Za kilka dni Dzień Dziecka, kiedyś wyczekiwane święto stało się teraz dniem stresu i paniki. Co zrobić, co kupić, czym zaskoczyć nasze, bądź, jak to jest w moim przypadku, malucha przyjaciółki?- a przede wszystkim jak miło spędzić ten dzień.
Czego pragną dzieci? Wcale nie kolejnych zabawek, atrakcyjnych podróży czy nowych ciuchów. Dziecko chce dwóch rzeczy: żeby jego rodzice się kochali oraz żeby miało się z kim bawić. A wspólne gotowanie może być wspaniałą okazją do zacieśniania więzi oraz formą nauki poprzez zabawę.
Ostatnio będąc w księgarni dokonałam masowej konsumpcji w postaci kolorowanek, wycinanek, książeczek. Jedna z nich szczególnie mnie zainspirowała – przygody kulinarne Cecylki Knedelek. Znowu poczułam się jakbym miała 5 lat i asystowała mamie przy robieniu konfitur. Wspomnienie bezcenne. Nie ma bowiem nic bardziej inspirującego, twórczego i przyjemnego niż tworzenie czegoś z niczego, a kuchnia jest takim fascynującym miejscem…
Jako odstrzelona ciotka, która nie martwi się przy 
gotowaniu rozsypaną solą czy upapraną podłogą (bo nie ma tak na co dzień- uff …) gotowanie z dziećmi jest dla mnie świetną zabawą, ale też okazją by nawiązać lepszą więź. Wspólne przygotowywanie posiłków pełni także funkcję wychowawczą – zespołową oraz uczy porządku. Zawsze jednak pamiętam o zasadach bezpieczeństwa. Dziecko nie może mieć dostępu do piekarnika ani kuchenki – dlatego polecam blokady dostępne w sklepach budowlanych. Uważam też na szuflady, by maluch nie przyciął sobie paluszków drzwiczkami szafek. Wszystkie ostre przedmioty trzymam wysoko,
z dala od zasięgu ciekawskich małych rączek. Nauczona traumatycznym wspomnieniem
z dzieciństwa, staram się też młodszym dzieciom nie dawać suchej kaszy, fasoli itp., którymi mogą się zakrztusić lub wetknąć sobie do nosa lub ucha.
Jedną z form celebracji gotowania jest zakładanie stroju kucharza, koniecznie fartuszka i czapki kucharskiej. Dobrze jest zaopatrzyć się w mały fartuch – będzie chronił ubranka przed zabrudzeniem i sprawi wielką frajdę 
małemu kucharzowi (ja taki podręczny zestaw zakupiłam)– oraz stołeczek, dzięki któremu będzie mogło samo dosięgnąć blatu. Staram się przy tym dużo opowiadać, tzn. dużo gadam, co i dlaczego robię, odpowiadam na proste pytania, co jest czym, dzięki temu maluch wie, co robię, a tym samym będzie się czuł ważny i potrzebny. Ugniatanie, miksowanie, dekorowanie –prawie tak jak wiele lat temu w piaskownicy….nauka poprzez zabawę: samodzielności, odpowiedzialności, cierpliwości i otwartości na nowe smaki.
Gotowanie z dzieckiem to jak wchodzenie do komnaty czarnoksiężnika… a ja lubię takie czary…
Życzę Wam dobrej zabawy przy wspólnym gotowaniu, pieczeniu i smakowaniu…
Anna
zdjęcia: www.bellacupcakes.blogspot.co.nz
zdjęcie:www.designbywomen.pl
Ksiażka O Zajacu, który szukał Swojego Miejsca Agaty Baranowskiej to mądra, wzruszająca opowieść o poszukiwaniu swojego miejsca na ziemi. O tym, że każde doświadczanie nas czegoś uczy i wzbogaca, choć nie zawsze jest to łatwe. To pochwała aktywnej postawy
w życiu i próba dodania dzieciom odwagi do działania w przyszłości. To zachęta do wykonania pierwszego kroku.(…) pokonać lęk przed nieznanym światem i wyruszyć w podróż w poszukiwaniu Swego Miejsca.
Co ciekawe, książka Agaty Baranowskiej chyba bardziej podoba się dorosłym czytelnikom, być może poprzez niezwykłe ilustracje wykonane w akwareli.
Doskonały prezent na Dzień Dziecka!
Anna
Szczerze polecam Podróże konika morskiego Petra Šabacha wszystkim, którym nieobce jest poczucie humoru i dystans do otaczających spraw.
Bohaterem tej książki jest młody mężczyzna, ojciec i mąż, który zostaje w domu, by opiekować się trzyletnim synkim, podczas gdy jego żona wraca do kariery naukowej. Temat niezwykle żywy obecnie, przy wielu dyskusjach na temat równouprawnienia roli matki i ojca w wychowaniu dzieci.
Podróże konika morskiego to napisany w formie pamiętnika dziennik młodego ojca na urlopie tacierzyńskim. Z humorem i wdziękiem napisana książka, o tym jak być ojcem i nie zwariować – poradzić sobie z założeniem pieluchy, przypalonym mlekiem czy zgubionym dzieckiem w sklepie monopolowym. To obowiązkowa lektura każdego rodzica, obdarzonego poczciem humoru i dystnasem do siebie.
Niech najlepszą rekomendacją będzie Mariusz Szczygieł- dziennikarz, pisarz, czechofil: „Każdy Czech wie, kto to jest Petr Šabach. Chyba każdy Czech go czytał, a jak nie czytał, to widział w kinie film na podstawie jego opowiadania. Bo wszystkie najpopularniejsze czeskie filmy ostatnich lat powstają według pomysłów Šabacha. Można więc powiedzieć, że Czesi w naszych głowach są stworzeni przez Šabacha. Nie ma od niego ucieczki.”
Miłej lektury
Anna
Pudrowe róże, rozbielone błękity, blade zielenie z delikatną nutą mięty, to kolory bezwzględnie obowiązujące w sezonie wiosenno-letnim 2012.
Cenimy je za słodycz, wdzięk i romantyzm, jaki wprowadzają do wnętrza. Pastelowe kolory pasują do aranżacji wnętrz w stylu vintage i w stylu angielskim. Subtelne dodatki
w pastelowych barwach świetnie sprawdzą się w stylu skandynawskim.
Anna
zdjęcia:www.traditionalhome.com, www.housebeautiful.com, www.houseofturquoise.com
Maj w pełnym rozkwicie nastraja optymistycznie, kolorowo i bajecznie. Kwitną bzy, konwalie, niezapominajki i bratki. Soczyste, aromatyczne zestawienie ogrodowych kwiatów w pełnym rozkwicie. Mai się maj!
Anna
